προγράμματος Καραμανλή 2004 για την «επανίδρυση του κράτους», του Παπανδρεϊκού «λεφτά υπάρχουν» του 2009 και προβλέψεων του Μνημονίου, για τις οποίες έχει ήδη δεσμευθεί η Ελλάδα - το πρόβλημα είναι η δρομολόγηση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. »Ο λαϊκισμός των μαγικών λύσεων του κ. Σαμαρά, οδηγεί στην υιοθέτηση μέρους μόνον των μεταρρυθμίσεων - για τις οποίες, βαρετά επαναλαμβάνουμε, έχουμε δεσμευθεί και τις έχει ανάγκη η χώρα – μόνο και μόνο γιατί δεν επιθυμεί να ενοχλήσει τα οργανωμένα συμφέροντα που λυμαίνονται το ελληνικό δημόσιο και την οικονομία. Με μαγικό τρόπο θα λυθούν όλα τα ζητήματα των Ταμείων, τα φορολογικά και θα περισταλούν δαπάνες τις οποίες αρνείται να προσδιορίσει, μήπως ενοχληθούν οι συντεχνίες. Το επικίνδυνο είναι οι δεσμεύσεις για αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, προστασία δανειοληπτών, αποκατάσταση ομολογιούχων, μείωση φορολογίας χωρίς κανένα συγκεκριμένο μέτρο το οποίο να επιτρέπει την χρηματοδότησή τους - δεσμεύσεις χωρίς αντίκρυσμα. Όσο για την ρευστότητα που τόσο έχει ανάγκη η οικονομία για να σωθούν δουλειές, να σωθεί η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, να ανακάμψει η οικονομία, την υπόσχεται μεν, οι «δεσμεύσεις» του όμως την στραγγαλίζουν». «Μπροστά στα αδιέξοδα, ο κ. Σαμαράς αποφεύγει τα συγκεκριμένα, άμεσα, αποτελεσματικά μέτρα τα οποία θα ανακουφίσουν τους πολίτες και θα ωθήσουν την οικονομία, θα χτυπήσουν όμως το πελατειακό κράτος, και υπόσχεται μαγικές λύσεις. Επιλέγει τους πελάτες αντί τους πολίτες. Οδηγεί το πλοίο στα βράχια - αρκεί να είναι ο ίδιος καπετάνιος», καταλήγει η Δράση.
